Nieuwe heldin

Na Renske de Greef en Mega Mindy heb ik een nieuwe heldin gevonden: Roosbeef. Niet alleen vanwege haar haar (zo had ik het vroeger ook :)) en zeker niet vanwege haar stemgeluid (dat is niet om aan te horen excusez moi) maar vanwege haar ontzettend creatieve taalgebruik. 

Ik kan ontzettend genieten van poetische eenvoud. Daarom is "This is just to say"* van William Carlos Willams mijn favoriete gedicht. En vind ik De Jeugd van Tegenwoordig ook zo geweldig. Roosbeef is een beetje als De Jeugd van Tegenwoordig maar dan met piano en zonder de vunzigheden. Een greep uit haar teksten waar ik een warm gevoel van krijg: 

'Het zijn de bouwvakkers, ze timmeren aan de weg.'

'Wacht op mij ik moet mn schoenen nog aan' 

'Ze zegt 'ik kom uit de randstad' wat moet je dan met hem heb je 'n OV ofzo?' 

en 'De boerderij krijgt een spuitje zonder verdoving' 

Dit is te vinden op de cd met de briljante titel "Ze willen wel je hond aaien maar niet met je praten".

Dit nummer vind ik echt ontroerend. "Jongen gaat het leger in"

Ik hoop dat ze op Lowlands staat dit jaar! 

*I have eaten

the plums

that were in

the icebox

and which

you were probably

saving

for breakfast

Forgive me 

they were delicious

so sweet

and so cold