Was alles maar konijnen

Heb je wel eens een boek gelezen dat zo herkenbaar was dat het over jou leek te gaan? Scary he? Ik had dat met de roman "Was alles maar konijnen" van Renske de Greef. Wat een super boek, wat mij betreft het boek van het jaar. Ik zou willen zeggen dat ik het iedereen kan aanraden, maar ik ben bang dat ik dan misschien mensen zou teleurstellen. Het zal lang niet iedereen zo aanspreken als het mij deed. Daarom raad ik het meiden (niet vrouwen) in de leeftijdscategorie twintig tot dertig jaar aan die van dieren en opa's houden. En vooral degenen die zich ooit wel eens stilletjes hebben afgevraagd of ze niet zonder het te weten psychisch gestoord zijn, en dachten dat de mensen om hen heen het wel wisten maar een toneelstuk speelden zodat ze het zelf niet te weten zouden komen. Vooral zij zullen ervan genieten.

Nog nooit heb ik een boek gelezen met een hoofdpersoon waar ik me zo mee kon identificeren. Dat is best beangstigend want om nou te zeggen dat het goed afloopt met Sarah... 

Ook ik hou van konijnen, leven in anonimiteit, en een beetje gek doen zonder dat je het kan helpen waardoor buitenstaanders denken 'wat een gek mens' maar je zelf wel beter weet (hoewel ik het niveau van gek doen van Sarah nooit zal evenaren). Ook ik gedraag me bij vlagen gestoord en bij vlagen intellectueel superieur waardoor ik me voor kan stellen dat mensen zich mateloos aan mij ergeren (sorry mensen). 

Ook ik had een geweldige, lieve, gekke opa die zich volledig mee liet voeren in mijn kinderlijke fantasie en er nog een schepje bovenop deed. Een leger van tuinkabouters inschakelen om een jong boompje te beschermen bijvoorbeeld. 

En ook ik bekijk het leven van een afstandje, observeer mensen en leef in mijn eigen wereldje. Gelukkig dit alles wel in veel mindere mate dan Sarah.

Mensen ga dit boek lezen en laat je meevoeren. Een heerlijk vakantieboek: niet te zwaar (zowel fysiek: 262 pagina's als geestelijk: ik had het in een halve week uit) maar het laat een onuitwisbare indruk achter.