Zundert 850

Je kunt zeggen wat je wil over Zundert, maar ze vinden altijd wel een reden om een feestje te vieren. En dat pakken ze dan niet halfslachtig aan.

Dit jaar bestaat de gemeente Zundert 850 jaar. Tijd voor een feestje? Tuurlijk! Ter ere van het jubileum is er besloten een soort Night of the Proms evenement neer te zetten: Promz 850.


Maandenlang hebben het orkest, koor, zangers en danseressen geoefend. Uiteindelijk stond er een vier uur durende show met een orkest van zeventig man, tientallen dansers en solozangers en een koor van tachtig personen. Het paste nauwelijks op het podium. Mijn vader is de kwaaiste niet, dus toen ze hem begin dit jaar vroegen mee te zingen in het koor, zei hij ja. Ook al had hij geen muzikale ervaring whatsoever. Dat moesten we meemaken!

De geboren Zundertenaar, acteur Guus Dam, presenteerde de avond.

Het begon al goed: de openingstune van Star Wars.


Op een gegeven moment gaf een singersongwriterduo een Zundertse versie van Skiks Op Fietse. Erg grappig en herkenbaar voor Zundertenaren. De rest van Nederland is waarschijnlijk al blij als ze het kunnen verstaan...



En toen zong het koor een prachtig operastuk (shame on me, ik ben de naam vergeten). Dit lied heeft mijn vader wekenlang door het huis lopen zingen, en als je het dan hoort uit tachtig kelen is dat toch wel imposant.



Dit vond ik een waar kippevel-stuk: Bohemian Rhapsody. Live klonk het prachtig. De filmpjes zijn met mijn mobieltje gemaakt dus de kwaliteit laat helaas te wensen over (geldt ook voor bovenstaande filmpjes). Hopelijk komt het toch enigszins over.



Raar volkje, die Zundertenaren. Maar het is toch geweldig dat zo'n kleine gemeenschap zoveel mensen op kan trommelen die samen batenloos een groot evenement neerzetten. Iemand krijgt het in z'n bol en voor je het weet heb je jaarlijks het grootste dahliabloemencorso ter wereld, of een Shakespeare-festival met voor het eerst ever een levensgrote replica van het Globe Theater.

Al met al ben ik nog steeds blij dat ik niet meer in Zundert woon (ik heb toch liever de stad), maar ik ben ook trots dat ik deel heb uitgemaakt van deze bijzondere gemeenschap.

What will they do next?

Extrema Rock 'n Rolla

People ask the question... what's a RocknRolla? And I tell 'em - it's not about drums, drugs, and hospital trips, oh no. There's more there than that, my friend. We all like a bit of the good life - some the money, some the drugs, others the sex game, the glamour or the fame. But a RocknRolla, oh, he's different. Why? Because a real RocknRolla wants the fucking lot. - Archie, "RocknRolla" (2008)

We stonden afgelopen zaterdag op Extrema Outdoor in de technotent, toen we deze gast zagen. Als je de film RocknRolla van Guy Ritchie hebt gezien, zul je waarschijnlijk hetzelfde denken als wij: Dat is Johnny Quid, the real rock 'n rolla! Nou ja, hij lijkt er in ieder geval erg veel op.


Dit was al tegen het einde van de dag. Dave Clark sloot af en zette een geweldige show neer. Hij stond geweldig te draaien en was wat ons betreft het toppunt van de dag!

We begonnen de dag bij de mainstage. We waren rond half drie op het terrein en het weer begon langzaamaan op te klaren. Geen regen gehad en vanaf een uur of vier niks dan stralende zon. Wat een geluk!
Het was inmiddels al weer een paar jaar geleden dat we naar Extrema Outdoor waren geweest en er is veel veranderd. Het is nog veel groter geworden, er was dit jaar zelfs een tijdelijke brug over het meertje gebouwd om de duizenden bezoekers van de ene kant van het terrein naar de andere te laten lopen. Ook het publiek was wat minder randstad geworden: het was bijna een Eindhovens feestje. Maar dat maakte het er niet minder gezellig op. We gingen met Maarten en zijn vrienden uit Eindhoven: Roel en BramStijn, en nog wat meiden die hij in het Brabantse heeft leren kennen. Later kwamen ook Wies en Sander langs en was het feest compleet.

Bij de mainstage hebben we Josh Wink en een stukje Tiga meegekregen. Dat was wel lekker maar het kwam nog niet helemaal los voor ons. Iedereen stond eigenlijk maar wat te kletsen en te bieren. Dus toen maar naar de technotent want daar zou Miss Kitten & The Hacker om zes uur staan. Die wil ik al zo lang een keer zien, maar op een of andere manier is het er nog nooit van gekomen. Maar nu zou het wel lukken, dacht ik...

We stonden ruim op tijd in de donkere hete tent, terwijl buiten het zonnetje scheen. Om 6 uur, geen MK... 6:15 geen MK... half zeven nog steeds geen Miss Kitten! Ondertussen kregen we geen informatie en ook het barpersoneel kon me niks wijzer maken 'Ik weet alleen iets over drankjes'. Om kwart voor zeven maar weer lekker naar buiten gegaan, ze zal wel hebben afgezegd dachten wij. De volgende dag kwamen we erachter dat ze een uur te laat was. Als we dus nog een kwartiertje hadden gewacht.... Nou ja, het mocht blijkbaar niet zo zijn.

De rest van de groep was inmiddels afgehaakt, dus die gingen we weer opzoeken. Zij stonden lekker bij Future Funk te dansen en socialisen op Steve Angello. De frisse lucht konden we goed gebruiken en ook de beats waren niet verkeerd. De ondergaande zon maakte de sfeer compleet.

Ook nog lekker raketijsjes gekocht. Ik was even het papiertje weggooien toen een fotograaf ter plaatse mijn gehups en megablije stampertje-outfit wilde vastleggen. Is goed hoor. Het shirt heb ik gekocht bij Revenge in Utrecht. De erg bijzondere legging die vloekt komt van Mindwhatyouwear.com.